1 Mayıs, Son yıllarında, En sahipsiz dönemini geçirdi. Corona Virüs, Her şeye, Herkese olduğu kadar, 1 Mayıs’a etki etti. Ne garip günler yahu. Zonguldak’ta 1 Mayıs, Her yıl, Bir başka güzel geçerdi. Tabi işçi bayramı demişken, İşçinin de, Vatandaşın da dermanı kalmadı artık. Bu virüs meselesi, Aile ekonomisine şimdi böyle zara verdiyse, İlerleyen dönemlerini düşünmek, Hakikaten zor. Zonguldak’ta ekonomi, Zaten daralıyor. Bu gidişle, Eller tutulur bir şey kalmayacak. İşte tüm bu yaşancaklar, Bir süre sonra, Vatandaşın sokağa akmasına, Ekmek kavgasına tutuşmasına, Sebep olabilir. Bu gerginlik, İlerleyen zamanlarda, Asayiş olaylarına yansıyabilir. Mesela, İşin bir başka boyutu. Zonguldak’ta kadına şiddet rakamları nedir? Haliyle herkes evde. Herkes dipdibe. Aile için şiddet, Belki patlama yaptı. Bunu hiç bilmiyoruz. Bir açıklamada yok. Sığınma evlerinde bir artış var mı? Resmi kayıtlarda, Belki aile için şiddetin yansıması yoktur. Ama, Zonguldak’ta, Belki de, Kaç evde sürekli bir dayak vardır. Kadına, Çocuğa… İnanılmaz dönemler bunlar. Mesela Sözcü’nün haberine göre; Mart 2019 tarihlerinde 1804 aile içi şiddet olayı yaşanırken, 2020 Mart tarihinde bu sayı 38,2'lik artış göstererek 2493’e yükseldi. Ayrıca yaşanan aile içi şiddet olaylarında birçok ihbarın da engellendiği değerlendiriliyor” çıkarımları yapılmış. Ben rakamların, Resmi olanını bilmem ama, Gayri resmi olarak, Yüksek olduğunu düşünüyorum. Bu noktada da bir çalışma yapılmalı. *             *             *             *             *             *             * VURDUK KENDİMİZİ! Karantinadan çık. Karantinaya gir. Karantina olmasa, Sokağa çıkma. Dağ, bayır, Resmen bizi çağırırken, Hakikaten zor durumlar. Vurduk kendimizi şiire. Sizlere kendi şiirimi paylaşayım. * SONBAHARIM TUTMUŞTUR! Yanılmasınlar kırgınlığımdan, Dönmüşse kollarım sarıdan alevlere, Sohbaharım tutmuştur bu zaman. Silmişsem iki kalemi dudaklarımla, Yıkalım şimdi her şeyi. İnşa etmek benim harcım değil. Belki sendedir harmanı, Gönül dedikleri bu saltanatın. Gelsin de yıkılsın bu şehir, Her göz yaşında güllerimin. Hepsinden geçtim, Ateş, Kan, Kırmızı… Ben ne yapmalıyım ki? Mendirek bakışlarında…