Vatandaş sosyete pazarını sevdi / Ferhat Sezgin ağabey

VATANDAŞ SOSYETE PAZARINI SEVDİ Ben bile boş bulunduğum zamanlar ara sıra giderim o pazara. Pazar gününden başlar sosyete pazarının muhabbeti. Lavuar alanı projesi kapsamında pazar kapatıldı. Vatandaş söylenmeye başladı. "Keşke kapanmasaydı" "İnşallah yeni bir yer gösterilir" demeye başladı. Zonguldak küçük bir çerçeveye sıkıştırılmış bir şehir. Boş alanlar hep doldurulmuş. Ben ne zamandır Acılıktan geçen tren yolunu yazarım. Bu tren yolu sadece KARDEMİR'e hizmet ediyor diye. Limandaki kömür depolarının kaldırılması gerektiği vurgusunu hep yaptım. Eğer limanda ki bu kömür depoları olmazsa tren yolu boşa çıkar. Kömür kentinde ithal kömüre destek veriyoruz. Bu depoların adı destektir. Kendi kendimize köstek olduk. Sözleşmeleri bitti. Zonguldak insanını kaale bile almadan Ankara'dan işi bitirdiler. Beş yıl daha sözleşme uzatılmış. Bu beş yıl içinde kim ölür kim kalır. Bir babayiğit çıkıpta bu sözleşmeyi iptal ettirse. Yada haftanın bir günü tren yoluna trenlerin girişini yasaklamak gerekir. Neden mi? Belediye binasının arkasından başlayıp tren köprüsüne kadar büyük bir alan var. Az bir bakımla sosyete pazarının kullanımına açılabilir. Zonguldak halkı bu sosyete pazarını çok sevdi. Bana gelen serzenişler çok. Bu tren yolunun etrafı biraz bakımla çok güzel bir yer olur. Pazar günü akşamından pazartesi akşamına kadar kapatılsın. Esnafta vatandaşta mağdur olmaz. Bize bu kömür depolarının hiç bir artısı yok. Zararı çok. Yaz aylarında tozu toprağı. Kış aylarında çamuru. Biz bu sıkıntıları çekmek zorundamıyız? Yetkililer isterse bu tren yolu çok güzel sosyete pazarı olur. Hem şehrin göbeğinde. Hem her yerden ulaşılabilir. Herkes buradan bence memnun olur gibi geliyor. Hadi bakalım. Gelecek günler ne gösterecek. Hadi kolay gelsin. FERHAT SEZGİN AĞABEY Bizim takıldığımız Muhammet ağabeyin kahvehanesinin müdavimlerindendi. Eski aşar memurluğu yapmış bir ağabeyimizdi. Kömür sporda top oynamış yıllarca. Lakabı "Ayı Ferhat" Biz kendisini çok sever saygıda kusur etmezdik. Bulmaca ve okuma hastasıydı. Her sabah 9 buçuk on arası gazetesi kolunun altında kahvehaneye gelirdi. Giyimine kuşamına çok dikkat eden birisiydi. Gençliği çok hareketli geçtiğinden evlenmeyi unutmuş. Benim bildiğim yetmişin çok üzerindeydi. Biz onun kahveye geleceği saati bilirdik. Bir gün kahveye gelmedi. Gelme saati çok geçti. Arkadaşlarla toplandık evine gittik. Akşam yemeğini hazırlarken bir kadehte rakısını koymuş. Rakı bardağı yarıya gelmiş. Düşmüş yerde bolu boyunca yatıyor. Apar topar hastaneye kaldırıldı. Üç gün yaşadı. Kimseye yük olmadı. Hastanede biz beklemek istedik ama yeğeni Yaseri Sezgin bekliyordu. Biz bir şey diyemedik. Cenazesini İncivez mezarlığında toprağa verdik. Hala onun konuşmaları ve verdiği nasihatler aklımdan çıkmaz. Mekanı cennet olsun. Eğer yanlış bir yer varsa bu yazıda Yaseri Sezgin daha doğrusunu bilir. Hatamız varsa affedin. Benim aklımda kalan bu kadar.