'Satarım' 'Sattırmayız' 'Yıkarım yıktırmayız' / Sahil projesi benim düşünceme göre değil

"SATARIM SATTIRMAYIZ" "YIKARIM YIKTIRMAYIZ" Yıl 1983 seçim tartışmaları. Turgut Özal Boğaz köprüsünü satarım dedi. Halkçı parti lideri Necdet Calp sattırmayız diretmesiyle ön plana çıktılar. Tabi ki o zamanlar bu köprü satılmadı. Sonra ki yıllarda otoyollarla birilikte satılmadı ama kiralandı. Şimdi gelelim bizim Fevkani köprüsüne. Belediye Başkanı Ömer Selim Alan "Köprüyü yıkacağım" diyor. Köprü altı esnafı " yıktırmayız "diyor. Eylül ayının  otuzunda elektrik su ve doğal gazın kesileceği söylendi. Köprü altı dükkanlarının. Yıkım ise Ekim ayının birinde başlayacakmış. Herkes bu yıkımı konuşuyor çarşıda. Bazıları sanayi mirası yıkılmasın diyor. Bazıları şehir nefes alsın yıkılsın diyor. Çoğunluk yıkılsın diyor. Öğlen yemeği yerken karşımda ki kişi yanındaki ile sohbet ediyordu. Ben kulak misafiri oldum. Sohbet köprünün yıkılıp yıkılmaması. Sohbet edenler hemen yıkılsın. Kimseye tolerans gösterilmesin diyorlar. "O dükkanlar onların babalarından miras kalmadı" "O dükkanlar Zonguldak halkının malıdır" dediler. Dükkan sahiplerinin bakan geldiği zaman yaptıkları protestoya bile kızmışlar. "Sanki kendi arazileri istimlak olmuş gibi davranıyorlar" diye muhabbetlerine devam ettiler. Biz bekliyorduk ki köprü altı esnafı ufak ufak toplanmasını. Ama hiç hareket yok. Sanki bir yerlerden talimat gelecek "Köprüyü yıkmayın" diye. Biz onun adına mucize diyoruz. Böyle mucizeler olur mu? Olur. Böyle çalışmalara siyaset karıştırılsa mucizede olur, asla olmazlarda olur. Gözler pazar gününe çevrildi. Ne olacak? Nasıl olacak? Onu pazar günü yani ayın birinde göreceğiz. Her şeyin Hayırlısı olsun diyelim Pazar gününü bekleyelim. Yıkılacak mı? Yıkılmayacak mı? SAHİL PROJESİ BENİM DÜŞÜNCEME GÖRE DEĞİL Birilerinin düşüncesine göre olabilir. Benim gönlümce olmadı. Ben oralarda ufak ufak iş yerleri olsun isterdim. Ufak balıkcı lokantaları ama içkili. Bira içilebilecek birhaneler. Ufak ufak çay ocakları. Köfte ekmek satan yerler. Balıkçı tezgahları. Benimgözümde böyle yerler canlanırdı. Buralar bana göre yerler değil. Ama vatandaşların buraya tercihleri var. Sabahları limana karşı çaylarını içiyorlar. Biraz muhabbet biraz dedikodu. Günlerini geçiriyorlar. Emeklilere biraz uzak. Uzanacak banklar yok. Evde hanımıyla tartışıp uykusuz kalıp buralarda şekerleme yaparlardı. Onuda yapamıyorlar. Çay ücretleri onlara göre pahalı. Açıkçası emekliye göre değil buralar. Ama yinede eskiye göre çok güzel bir yer. Benim isteğim öyle bir hayal. Hayalsiz yaşamakta olmuyor. Hayalle yaşamak insanları biraz olsun hayata bağlıyor. Kalın sağlıcakla.