Makam şoförüydü makam köpeği oldu / Kaniş korosu / Er kişi niyetine

MAKAM ŞOFÖRÜYDÜ MAKAM KÖPEĞİ OLDU Zonguldak’ta, Son dönemde yaşanan, Statü değişiklikleri, Benim çok dikkatimi çekiyor. En belirgin olanı ise, Makam şoförlüğünden, Makam köpekliğine erişilen mertebe. Geçmişte, Bir il başkanının, Makam şoförlüğünü yapan bir ahlaksız, Son günlerde, Makamda köpekliğine başlamış. Mesaisinin karşılığını, Kuru veya ıslak mama olarak alıyor. Cinsi aslında çok belirgin değil. Fakat bunlarda, Kaniş siniri var. Ben oradan cinsini anlıyorum. Bu köpeğin, Ağzının domalmasından, Ben havlayacağını hemen anlıyorum. Şoförlük dönemlerinden olsa gerek, Şoförler dayanışma içerisinde, Bir dayanışma sergiliyorlar. Köpekliğe terfi eden, Cahildi. Öte ki, Biraz daha aydın bir insan. Onda da kaniş siniri var. Fark etmez. Diğerinde ise, Çakal sinsiliği var. Patronunun eteğinin altından sallıyordu. Açığa  çıktı. İyi oldu. Sayemde köşe yazabiliyor. Neyse efendim! Bu köpek korusu, Uluyor bu ara. Ama senfoninin şefi, İl Başkanı. O demeden, Bunlar aşlaya havlayamaz. İlginçtir, Koroya bir tanesi daha katılmış. Hepsinin köyü aynı. Şovenizmin kralı yani. Öte yandan, Yazmaları yetmiyor, Bir de araya adam sokup, Bizim korkacağımızı düşünüyorlar. Geçin anam bu işleri. Bütün köpekler, Aynı kaptan yemek yiyor. Ancak köpek ağzı, Dinimizce necistir. Dindar il başkanına, Tabağını değiştirmesini tavsiye ediyorum. *             *             *              *             *             *             *             * ER KİŞİ NİYETİNE Dedim ya, Kaniş korosuna, Bir yenisi daha eklenmiş. Derdi ne? Neden hopladı? Vallahi bilmiyorum. Ama problem değil. Hamsili pilavının dibi tuttuysa, Veya balık çorbasını şekerli yaptıysa, Ondandır bu siniri. Beni hedefe koyarak, Kaniş korosuna katılmış. Hani film vardı ya, Fight Clup diye. Oranın kuralları vardı. Batuhan’a Saldıranlar Klubü’nün de kuralları var. İlk kural: Acı yok Rocky İkinci kural: Herkes yazılanı kaldıracak. Telefon etmek yok. Üçüncü kural: Herkes bedel ödeyecek… Dördüncü ve en önemli kural: Er kişi niyetine…   *             *             *              *             *             *             *