Köprü altından çıkmam diyorlar

KÖPRÜ ALTINDAN ÇIKMAM DİYORLAR Burası Pilevne değil. Köprü altı. Devletin malı. Sizde Osman paşa değilsiniz. Osman paşa bile en sonunda istemeye istemeye kılıcını teslim etti. Siz hala direniyorsunuz. Su yok. Taşıma su ile değirmen döndürmeye çalışıyorsunuz. Elektrik yok. Kandil yakacaksınız. Peki buz dolapları nasıl çalışacak. Belki onunda yolunu bulmuşsunuzdur. Bu gün bakıyorum 3-5 iş yeri kapanmış. Ötekilerin hepsi açık. Işıklar sönük durumda. Çay ocakları açık. Börekçi toplanmış. Artık beklemenin faydasız olduğunu anlamış durumda. Ne hikmetse lokantalar inatla servis yapıyorlar. Köprü altı savunması. Ama cılız bir savunma. İskambil kağıtlarından yapılmış siperler gibi. Ufak bir rüzgarda yerle bir olacaklarını biliyorlar. Yinede inadımız inat kollarımız iki kanat diyorlar. Nereye kadar. Devletle inat edilmez. Devlet dediğini yapar. Bu gün köprüden araç ve yaya geçişi yasaklandı. Ben her gün Atatürk devlet hastanesine giderim. Bu gün yine yola çıktım. Keşke çıkmaz olsaydım. Hastaneye bir saatte vardım. Trafik çok sıkışıktı. Eee cefayı çekmedikçe sefaya ulaşılmaz. Bizde sefaya ulaşmak için dişimizi sıkıp bir kaç ay bu zorluklara katlanacağız. Biliyoruz ki sonunda güneş doğacak. Sabah yeniden olacak. Bu sıkıntıların sonunda feraha ulaşacağımıza adım gibi eminim. Köprü altını terk etmeyen esnafların çoğu başka yerlerden dükkanlarını tutmuş. Beklemelerinin tek nedeni bir mucize olur diye. Hala devlet bekliyor. İyi niyetle. Polisler bu gün sadece can siperane trafikle uğraştılar. Köprü altı esnafıyla değil. Böyle giderse sonuç. Belli. Polis kapıyı çalar. Size "Hakim amca buradan çıkın demedi mi" der. Kibarca kolunuzdan tutar sizi kapının önüne koyar. Sizde kibarlık yapın da çıkın artık. Size de o yakışır. Hadi kolay gelsin.