Gün geçmesin ki, Milli Eğitim ile ilgili, Yeni bir olay meydana gelmesin. İlde, İlçede yaşana durumlar, İnanılır gibi değil. Öğretmenlik mesleği, Peygamberlik gibidir. Peygamber de Ümmete dini öğretmiştir. İyiyi, Doğruyu, Ahlakı, Haramı, Helali öğretmiştir. Yalnız Milli Eğitim, Hala cahiliye devrindeymiş gibi. İyi, Doğru, Ahlak, Helal, Haram kavramları, Adeta ayaklar altına alınmış. Yeni skandal Ereğlİ’den. Vatandaşın biri, CİMER’e yazıyor. Bir öğretmen, Kendi mekanında, Emzirme odasında, Okul öğrencilerinden toplanan peçeteleri gördüğünü söylüyor. Elimde belgesi var. CİMER durumu 2018 yılında, Valiliğe zimmetliyor. Valilik, Milli Eğitime zimmetliyor. İl Milli Eğitim, Ereğli İlçeye olayı havale ediyor. İnanır mısınız 2018 yılından beri, Bu hocaya, “Yahu hoca böyle şikayet var bu nedir?” diye soran yok. Ben devlet kademesi içerisinde, Öğretmenler kadar kollanan bir tayfa görmedim. Kollanacak öğretmenler sizdense tabi. Sizden değilse, Ver ipe gitsin. Velhasıl, Osmanlı’yı yıkan da bu durum olmuştu. Devlet idaresindekilerin yozlaşması. Rüşvet, Liyakat esasının olmaması, Ahlaksızlık, Riyakarlık, İltimas… Neyse bunu burada bitirip ikinci başlığa geçelim. *             *             *             *             *             *             * DEVLET NEDEN YOZLAŞIYOR? Devletin yozlaşmasını yazdıkça, Kendi kendime delleniyorum. Yazmaya devam etsem, Aslında bir dünya yazacağım da, O bir dünyayı, Dört satıra sığdıran üstadlardan alıntı yaparak ilerlemek istiyorum. Mehmet Akif bakın ne demiş; * Ümmetin haline baktım ki: yürekler yarası Ne bir ekmek yedirir iş ne de ekmek parası Kışla yok, daire yok, medrese yok, mektep yok Ne kılıç var ne kalem; her ne sorarsan hep yok * Tabii olarak, Ben devletime, Devletimi yönetene güvenemeyeceksem, Sorarım size kime güvenirim? Bürokrata güvenmeyeceksem, Kime güveneceğim? Sonra diyorlar ki, “Devlet kurumlarını çok yazıyorsun!”. Güzel bir eleştiri getirelim mi? Hadi bir tane, Modern dönem kafiye şemasına (aaab) uygun, Bir ‘yergi’ yazalım. * Benim gönlümde devlet babadır, baba! Bu yüzden gelemiyorum zulme, ziyana. Mektepli at gamdır devlet ahırına, Kişnedikçe salyası kitaba damlıyor… * İmdat dedikçe bekliyorum medet, İçi boşaltılmış ahır gibi devlet, İş bilmez mektepliye ister küfret, Sövdükçe kinin gama yaslıyor. * Müdür dediler koydular başımıza, Devlet yazdılar mermer mezar taşına, Devlet mi? Kim bakar göz yaşına, Ağladıkça kinim ‘Ona’ yaslıyor.