Gördüğünüz kişi heyecanını kaybetmemiş bir ilçe başkanı!

8 Mart Dünya Kadınlar Günü, önceki gün Zonguldak genelinde yapılan etkinlikler ile kutlandı. Kurum, kuruluş, siyasi parti ve sivil toplum kuruluşları tarafından düzenlenen programlar ile 8 Mart coşkulu şekilde kutlandı.   Zonguldak Kadın Platformu’nun düzenlediği yürüyüş ise renkli anlara sahne oldu. Bir çok slogan atılırken renkli pankartlar Gazipaşa Caddesi’ni süsledi.  Yürüyüşün en dikkat çeken ismi ise CHP Merkez İlçe Başkanı Ebru Uzun oldu. İlçe başkanı olmasına rağmen protest heyecanını kaybetmeyen Başkan Uzun elinde megafon ile kadınlara slogan attırdı.   Örgütçü yapısı ve heyecanı sahaya yansıyan Uzun’un fotoğrafı beğeni topladı. Yakın geçmişten eşi Timur Uzun’u kaybeden Ebru Uzun daha önceki eylemlere eşi ile katılım gösteriyordu. Uzun çifti o dönemde de protest heyecanı dikkat çekmişti. Eşi Timur Uzun’un vefatının ardından zor günler geçiren Ebru Uzun, sahada gösterdiği liderlik ile toparlanma sürecinin ilk işaretlerini de vermiş oldu.   Ebru Uzun’un 8 Mart Dünya Kadınlar Günü yürüyüşündeki fotoğrafı Nazım Hikmet’in ‘Yaşamaya Dair’ şiirini akıllara getirdi. Nazım Hikmet şiirinde; Yaşamak şakaya gelmez, Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın Bir sincap gibi meselâ, Yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden, Yani bütün işin gücün yaşamak olacak. Yaşamayı ciddiye alacaksın, Hem de o derecede, öylesine ki, Meselâ, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda, Yahut kocaman gözlüklerin, Beyaz gömleğinle bir laboratuvarda Insanlar için ölebileceksin, Hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için, Hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken, Hem de en güzel en gerçek şeyin Yaşamak olduğunu bildiğin halde. Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, Yetmişinde bile, meselâ, zeytin dikeceksin, Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, Yaşamak yani ağır bastığından. Diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız, Yani, artık o beyaz masadan hiç kalkmamak ihtimali de var. Duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini Biz yine de güleceğiz anlatılan Bektaşi fıkrasına, Hava yağmurlu mu diye bakacağız pencereden, Yahut da yine sabırsızlıkla bekleyeceğiz En son ajans haberlerini. Diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için, Diyelim ki, cephedeyiz. Orda daha ilk hücumda, daha o gün Yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün. Tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu, Fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz Belki de yıllarca sürecek olan savaşın sonunu. Diyelim ki, hapisteyiz, Yaşımız da elliye yakın, Daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının. Biz yine de dışarıyla beraber yaşayacağız, Insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgârıyla Yani, duvarın arkasındaki dışarıyla. Yani, nasıl ve nerde olursak olalım Hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak... Bu dünya soğuyacak, Yıldızların arasında bir yıldız, Hem de en ufacıklarından, Mavi kadifede bir yaldız zerresi yani, Bu koskocaman dünyamız. Bu dünya soğuyacak günün birinde, Hattâ ölü bir bulut Yahut bir buz yığını gibi de değil, Boş bir ceviz gibi yuvarlanacak Zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız. Şimdiden acısı çekilecek bunun, Duyulacak mahzunluğu şimdiden. Böylesine sevilecek bu dünya "Yaşadım" diyebilmen için... "Yaşadım" diyebilmen için... "Yaşadım" diyebilmen için... "Yaşadım" diyebilmen için... İçin, için...