Zonguldak'ta vekil dağılımı nasıl olur / Bülbüllere emir var; lisan öğren vakvaktan!

ZONGULDAK’TA VEKİL DAĞILIMI Türkiye, İyiden iyiye, Seçim atmosferine girmeye başladı. Her gün yeni bir anket, Yeni bir haber. Altılı masa adayı beklentileri, Dedikoduları, Enflasyon bunalımları derken, Garip bir sürece girdik. Bürokraside de, Seçim gerginliği başladı. Bazı işlerden, Hamlelerden, Bunları sezebiliyoruz. Zonguldak’ta ise, Fısıltı şeklinde, İttifakların tek listesi konuşuluyor. Ancak yüksek sesle, Dillendirilmiyor. Öte yandan, Yine bazı isimler, Ortalıkta konuşuluyor. Benim sahada en dikkatimi çeken ise, Eğilimler oldu. Bundan altı ay evvel, Zonguldak’ta dağılımın, 2+2+1 şeklinde olduğunu dile getirmiştim. Keza anketlerden de öyle çıktı. Şimdiler ise, Cumhur İttifakının oyunda, Tırmanış olduğu kanaatindeyim. Bu dağılıma yansırmı bilmiyorum. Ancak bir partinin, Ki kuvvetle muhtemel AK Parti bu, Vekil sayısı 2,5’a yaklaştı. İYİ Parti’nin, Zonguldak’ta modunun düşmesi de, Buna bağlı olabilir. Seçime giderken, Kongre kararı almaları, Enerjiyi içeride tüketmelerine nenden oldu. CHP kanadını yazmıyorum. Keza her seçimdeki CHP huyu devam ediyor. Kemik oyalara güvenme hastalığı var. Düşünün ki, Bir ülkede, İktidar oy kaybediyor. Onun alternatifi olan, Ana muhalefet, Klasik oyunun üzerine hatırı sayılır şekilde çıkamıyor. Çok ilginç bir durum bu. *             *             *             *             *             *             *             * BÜLBÜLLERE EMİR VAR LİSAN ÖĞREN VAKVAKTAN Necip fazıl’ın Destan şiirini, Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan bilirsiniz. Hani, ‘Durun kalabalıklar bu yol çıkmaz sokak’ diye. Aslında bu şiiir, Bir dönem eleştirisi, Ve taşlamadır. Okurken bana nedense, Zonguldak’ın haleti ruhiyesini hatırlattı. Çıkmaz sokağımız Gazipaşa Caddesi’nden, Yeni bir şehir hayallerine kadar. Bir dünya iniyor ya tepemize. Üstadın şu dizeleri, Kentin beklentisi ve durumu gibi. “Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak! Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak: Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden, Çatırdılar geliyor karanlık kubbemizden” Öte yandan, Yer altında kan, göz yaşı ile kazanılan bir mücadele. Yer yüzünde ışıltılı bir patronaj. Kısakürek şöyle dizmiş, Çekiyor tebeşirle yekûn hattını âfet; Alevler içinde ev, üst katında ziyafet! Durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum; Bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum! Ve ilçelerinden koparılan, İlçeleri il olan, Onların gerisinde kalan bir Zonguldak. Dönemin Almanyası’nın pabucu damda artık. Şöyle nazar etmiş usta, “Geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama, Çatla Sodom-Gomore, patla Bizans ve Roma! Öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan! Bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan!” Ve işçi alın teri ile sefa süren, Patronlar, sendikacılar… Ve tefecileri beyefendi olduğu bir kent. Buyur üstadım sendeyiz; “Allahın on pulunu bekleye dursun on kul; Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul. Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa; Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!” Ve siyasetin kalitesinin katledilişi. Azınlığın çoğunluğa tahakkümü. Sesi çok çıkanın haklı sayıldığı. Bülbüllere ördekten lisan öğretildiği bir Zonguldak. Hem şehre ihanet edenlerin krallığı. Necip Fazıl şöyle demiş; “Siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilâç; Serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilâç. Bülbüllere emir var: Lisan öğren vakvaktan; Bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan! Bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde; Tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde!” Üstadı da yad etmiş olalım. Hayırlı geceler.