Giderken 'Ne unuttun' Şükür Ağabey!

Aslında bugün, Pek yazı yazasım da yoktu. Ancak, Şükür Ağabeye veda etmek istedim. Nereden başlasam bilmiyorum. Güler yüzünden mi? Hoş sohbetinden mi? Gazipaşa’da tanıdığım, Türüne ender rastlanan, Hakikaten adam gibi adamdı. Karınca kararınca, Herkesin elinden tutmaya çalışır, Destek olmak için uğraşırdı. Sık sık görüşürdük. Olmadı telefonlaşırdık. En son, Askında ekmek gündemi için, Telefonlaşmıştık. CHP Merkez İlçe Başkanı Ebru Uzun’a destek vermişti. Hatta, “Batuhan, Ebru siyaseti öğrenmiş” dedi. Az durdu. Düşündü. “Öyle yazma ayıp olur kızcağıza şimdi” dedi. “Ebru gündem belirlemeye başladı” yazalım demişti. Öyle yazmıştık. Kelimeleri bile naiflikle seçerdi. Bana arada argo konuşur, seslenirdi. Beraber kahkaha atardık. Takılırdım ona, “Sizin partiden bir şey olmaz ağabey” diye. Tatlı sert cevap verirdi. Arada, “Seni takip ediyorum. İyi gazeteci olacaksın. Ama benim eskiden gazetem vardı. Gazete patronuydum ben” derdi. Bu konuşmamız, Mütemadiyen tekrarlanırdı. “Aç oğlum dolabı ne istiyorsan al daaaa!” derdi. Arada kızdırırdım onu. Bir araya gelir, Milleti çekiştirirdik. Ekmeği yenir, Suyu içilirdi. Kadırga’dan onu selamladan çıkmazdık. Selamı unutsak, ‘Ne unuttum’ diye marketine girerdik. Ağabey Allah rahmet eylesin. Herkese yardımcı olmaya çalışırdın. Delikanlıydın. Adamdın. Hoş sohbettin. Giderken ‘Ne Unuttun’ Şükür Amca! Ne unuttun ki! Senle beraber güzel olan her şeyi, Kendinle beraber aldın götürdün. Seni de unutmayacağız… Mekanın cennet olsun…