Yahu bu siyasetçiler,

Çıkarcı derim hep.

İşlerine geldiğinde tanırlar.

Seçim gelsin,

Gündem değişsin,

Hiç olmadı,

10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü,

Veya,

24 Temmuz Gazeteciler ve Basın Bayramı…

Ömrü hayatımda,

Bu kadar saçma özel gün görmedim.

Bu tarihler,

Gazeteci bayramı ise,

Biraz gazetecilere ilgi gösterilir değil mi?

Gazeteciler ziyaret ediliyor.

Siyasetçi,

Ya kendini anlatıyor.

Ya da projelerini.

Siyasetçi,

Habercilere bomba haber verdiğini düşünüyor.

Kıyak geçtiğini düşünüyor…

Ama bu tarihler,

Seçim aralıkları geçer,

Bazıları gazetecilerin yüzüne bakmaz.

Öyle ya!

Gazetecilerin de,

Yüzlerine bakmayacağı günler gelir.

Benim açımdan,

Gazetecinin bayramı olmuyor.

Ne dini,

Ne resmi.

Herkes çalışıyor.

Herkes geçim derdinde.

*             *             *              *             *             *             *             *              *

Gazeteciler demişken,

Başkan Yardımcısı olduğum,

Karaelmas Gazeteciler Derneği’ne de,

Ziyaretler olmuş.

Bizim KGD,

İşgal altında olduğu için,

Ben pek katılmıyorum programlara.

Derneğimizin,

Bağırsaklarını,

Bir türlü temizleyemedik.

İyice,

Yılan yuvasına döndü dernek.

Çıngıraklıs var.

Kara Mamba’sı var.

Anakonda’sı var.

Kör yılanı var.

Engerek’i var.

Çıngıraklı olanı,

Belediye başkanına,

İnatla Ali Rıza Tığ diyor.

Sonra dönüyor iş,

Batuhan Karamalak’a.

Zehrini saçmaya devam ediyor.

Sağ olsun,

Belediye başkanı da,

Konuşuyor.

Sonra dedim ki,

Keşke gitseydim.

Bir soru sorsaydım.

Çünkü,

Oradakilerin dışında,

Çıngıraklı’dan doğru,

Çıngıraklı’nın

Eski dostunu,

Belediye başkanının eski yol arkadaşlarını,

Yeni düşmanlarını,

Geniş ölçekte,

Bir etki yapardı.

Tek soru!

Zonguldak nüfusunun,

3’te 1’ini kapsardı.

Müslüman Yılanların yuvasında,

Çatal dilli dayanışması yapmışlar.

Isırmışlar…

Zehrin yedik, yuttuk.

Ama işte,

Bünye alışık…

Zehirlemiyor artık.