EVLERİN KÖMÜR İHTİYACI ACILIK TREN YOLUNDAN

Artık buralarda mola verecek kömür dolu trenler yok.
Eskiden gece gündüz Acılık tren yolunda kömür yüklü trenler mola verirdi.
Lavuara girmek için sıra beklerlerdi.
O zamanın kömür trenleri çok eskiydi.
Her tarafından kömür dökülürdü tren yoluna.
Sabah namazından sonra mahalleli yollara düşerdi.
Dökülen kömürleri toplamak için, Öyle iki üç kişi değil 50-60 kişi.
Çoğunluğu kadındı.
O zamanlarda geçinmek çok zordu.
Bedava kömür.
Yani kömüre hücum.
bu tren yolu kimine maddi deste kimine mezar oldu.
Bir çok kadın tren altında kalarak param parça oldular.
Buralar insanları hem sevindirdi hem de ağlattı.
Bazı kömür toplayan ablalarımız bahçelerine doldurdukları kömürleri teneke hesabı sattılar.
Çoğunun kolunda bir çok bilezik vardı.
Bizimde ergenlik yıllarımız.
Elimize süpürge faraş alacak değiliz.
Trenin üstüne çıkıp kaya kömürleri atardık.
Kaya kömürleri evde ayrı yere konurdu.
Soğuk kış gecelerinde sobaya atılırdı.
Acılık tren yolu Çaydamar ve Kozlu işletme müdürlüklerinden gelen trenler mola verirdi.
Asma ve Üzülmez'in kömürleri demir köprüden gelirdi.
Bu demir köprünün hemen bitişiğine yaya kaldırımı yapmışlar.
Tabanı saç kaplı.
Üzerinde bir çok dilenci.
Yer kapma yüzünden bazen yumruk yumruğa kavga ederlerdi.
Tabi ki burada ki seyyar satıcıları unutmamak gerekir.
Bunların hepsi zabıta memurlarını gördüğü zaman anında kayıplar.
Zabıtalar gittiği zaman yine eski yerlerine yerleşirlerdi.
O günler geride kaldı.
Bazıları acı, bazıları tatlı bazıları da komik anılara sahipti.
Bu tren yolu hala görev başında.
Ama hizmeti Zonguldak'a değil.
KARDEMİR'e.
Liman'a gelen ithal kömürler Karabük'e bu yoldan taşınıyor.
Zonguldak'a karı var mı?
Asla yok.
Masaya vuracak milletvekili lazım.
Yürek lazım.
Zonguldak sevdası lazım.
Benden bu kadar.