BU DA PLAKETLİ İSTİFA

Sevgili dostlar,

Biz,

MHP’de her şey güllük gülistanlıkken,

Sıkıntılar var diye,

Yazmıyorduk.

Bir harabe,

Bir öğütücü mekanizma var diye,

Uyarılarda bulunuyorduk.

Geçtiğimiz hafta,

Mevlüde Yalçıner,

Taziye ziyareti sebebiyle görevden alınınca,

Kıyamet kopmuştu.

O zaman da dedik.

Kıra döke gidilmez diye.

Varol Demirköse’nin,

Ne siyasi dili,

Ne de siyasi hamleleri,

Tasvip edilecek gibi değil.

Alın şimdi bir örnek daha.

En çok güvendikleri,

Yere göğe sığdıramadıkları,

Övgüler, methiyeler düzdükleri,

Nazmiye Doğangaç,

Vefasızlık nedeniyle,

Zafer Partisi Merkez İlçe Başkanlığı teklifini kabul etti.

Doğangaç,

Kızılelma Üye Kampanyası kapsamında,

Kendi beyanına göre 800,

Benim kaynaklarıma göre de 800,

Basına yansıyan rakama göre 400 üye kazandırdı.

Kendisine,

Parti binasında,

Demirköse ve Erbay tarafından plaket verildi.

Murat Kotra,

Aile evine ziyaret gerçekleştirdi.

Gelgelim,

Nazmiye Hanım,

Cansiperane çalıştığı MHP’den,

İstifa etti.

Ne ilginç değil mi?

Acaba buna nasıl bir kulp bulacaklar?

İnanın çok merak ediyorum.

Sevgili dostlar!

MHP’de ki tablo,

İşte gözler önünde.

Geçen hafta bir görevden alma,

Bu hafta plaketli bir üyenin istifası.

Daha ne söylenebilir.

Ne denilebilir.

Doğangaç’ın sitemlerini,

Bir de kendisinden dinleyin.

O kadar üye yapmasına,

Üstüne plaket almasına karşın,

İddiasına göre, “Şu seni programda görmek istemediği için çağırmadık” demişler.

Vallahi insanın,

Bazen aklı duruyor.

*             *             *             *             *             *             *             *

KİRALIK BİR KENTİN GİRİŞİ KAPILARINA

Bu aralar,

Şiire dönmem gerektiğini düşünüyorum.

Epeydir aslında ara verdim.

İnceden,

Ece Ayhan çağırdı beni.

O sıra Liman içinde,

Mendireğe bakıyordum.

Ayağıma sakız yapışmış,

Binlerce tükürüklü,

İnsan izli.

Küfür bela çıkarırken ayağımdan,

Deniz vurdu kıyılarıma,

Dalgalarım kirli ve köpüklü.

Ece Ayhan fısıldadı şiirini kulağıma,

Buyrun baş başa bırakıyorum sizi;

1. Şiirimiz karadır abiler

Kendi kendine çalan bir davul zurna

Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye başlayan

Taşınır mal helalarında kara kamunun

Şeye dar pantolonlu kostak delikanlıların şiiridir

Aşk örgütlenmektir bir düşünün abiler

2. Şiirimiz her işi yapar abiler

Valde Atik'te Eski Şair Çıkmazı'nda oturur

Saçları bir sözle örülür bir sözle çözülür

Kötü caddeye düşmüş bir tazenin yakın mezarlıkta

Saatlerini çıkarmış yedi dala gerilmesinin şiiridir

Dirim kısa ölüm uzundur cehennette herhal abiler

3. Şiirimiz gül kurutur abiler

Dönüşmeye başlamış Beşiktaşlı kuşçu bir babanın

Taşınmaz kum taşır mavnalarla Karabiga'ya kaçan

Gamze şeyli pek hoş benli son oğlunu

Suriye hamamında sabuna boğmasının şiiridir

Oğullar oğulluktan sessizce çekilmesini bilmelidir abiler

4. Şiirimiz erkek emzirir abiler

İlerde kim bilir göz okullarına gitmek ister

Yanık karamelalar satar aşağısı kesik kör bir çocuğun

Kinleri henüz tüfek biçimini bulamamış olmakla

Tabanlarına tükürerek atış yapmasının şiiridir

Böylesi haftalık resimler görür ve bacaklanır abiler

5. Şiirimiz mor külhanidir abiler

Topağacından aparthanlarda odası bulunamaz

Yarısı silinmiş bir ejderhanın düzüşüm üzre eylemde

Kiralık bir kentin giriş kapılarına kara kireçle

Şairlerin ümüğüne çökerken işaretlenmesinin şiiridir

Ayıptır söylemesi vakitsiz Üsküdarlıyız abiler

6. Şiirimiz kentten içeridir abiler

Takvimler değiştirilirken bir gün yitirilir

Bir kent ölümün denizine kayar dragomanlarıyla

Düzayak çivit badanalı bir kent nasıl kurulur abiler?